«Ζούμε με έναν κακό γείτονα στο ΔΑΚ Αγρινίου» αλλά... του το έχουμε πει ότι είναι κακός;
Μπορεί να ειπώθηκαν πολλά στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο στο Αγρίνιο για το ΔΑΚ και τις επιθέσεις που σημειώνονται εκεί, αλλά την παράσταση έκλεψε το «ζούμε με έναν κακό γείτονα» που είπε απερίφραστα ο αντιδήμαρχος Παιδείας και Αθλητισμού, Χρήστος Ζαρκαβέλης.
Μαζί, βέβαια, και η κατάληξη του λόγου του που ήταν «εδώ και 40 χρόνια γίνεται αυτό, αν υπάρχει κάμερα εκεί που έγινε το συμβάν θα βρούμε ποιος το έκανε», διότι έτσι μάθαμε πως αυτή η κατάσταση κάποια στιγμή «φυτεύτηκε» στην περιοχή πριν από αρκετά χρόνια αλλά όχι και τόσο πολλά, κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '80 για λόγους που κοινωνιολογικά δεν έχουν αναλυθεί επαρκώς...
Να μην ξεφύγουμε όμως, το θέμα μας είναι ότι κάποιοι νιώθουν τόσο άτρωτοι που πετούν πέτρες στα κεφάλια όσων αθλούνται στο ΔΑΚ και αυτό που έχουμε βρει για να τους αποτρέψει είναι οι κάμερες, μέχρι να πάει κάποιος «προοδευτικός» να τις κατεβάσει, ασφαλώς.
«Στο ΔΑΚ, όπου η ασυδοσία θριαμβεύει, ανυπεράσπιστοι αθλητές δέχθηκαν επίθεση με πέτρες από ομάδα αγνώστων και από τύχη δεν υπήρξε τραυματισμός. Απρόκλητα και αιφνιδιαστικά, την ώρα της προπόνησης, δέχθηκαν «καταδρομική» βροχή από πέτρες σε έναν χώρο που, μετά τα διαδοχικά περιστατικά κλοπών και βανδαλισμών, υποτίθεται ότι πλέον φυλάσσεται και επιβλέπεται ακόμη και από κλειστό κύκλωμα καμερών», έτσι περιέγραψε το συμβάν η μείζων αντιπολίτευση στο δημοτικό συμβούλιο, η παράταξη "Αγρίνιο-Πάμε ψηλά".
Είναι χαρακτηριστικό ότι κι εδώ που πρόκειται για μια καταγγελία αποφεύγεται η αναφορά στο ποιοι είναι αυτοί οι επιδρομείς που περιγράφονται. Θα μπορούσαν να είναι...Νορβηγοί, για παράδειγμα! Όμως αν δεν μπορείς καν να αναφέρεις το όνομα ενός προβλήματος πώς περιμένεις να το λύσεις; Αρχικά πρέπει να αναζητήσεις ποιος σε εμποδίζει και δεν μπορείς καν να το ονοματίσεις.
Κατά τα λοιπά, αφού ο αρμόδιος αντιδήμαρχος επισήμως είπε ότι στο ΔΑΚ υπάρχει ένας κακός γείτονας, το ερώτημα είναι αβίαστο: του το έχουμε πει ποτέ του γείτονα ότι είναι κακός; Έχουμε πάει στο σπίτι του με μια αντιπροσωπεία να του πούμε τα παράπονά μας, να μαζευτεί και να μας πει τι πρέπει να γίνει για να μάθει στα παιδιά του να μην πετάνε πέτρες; Στις επόμενες εκλογές που θα γίνουν θα του το πούμε ή θα του ζητήσουμε μόνο ψηφαλάκια;
Υ.Γ. Αφού δεν λέει κανείς ποιος είναι αυτός ο κακός γείτονας, δεν το λέμε κι εμείς...
Εφημερίδα «Συνείδηση»