Υακίνθη Στρατοπούλου: "Κατακτώντας" την τέχνη με την ζωγραφική και την ποίηση

Η Υακίνθη Η. Στρατοπούλου με καταγωγή από τα Καλύβια Αγρινίου, είναι μια νέα αυτοδίδακτη εικαστική δημιουργός, ενώ ταυτόχρονα γράφει ποίηση, εκφράζοντας έτσι διαμέσου των δυο…

Η Υακίνθη Η. Στρατοπούλου με καταγωγή από τα Καλύβια Αγρινίου, είναι μια νέα αυτοδίδακτη εικαστική δημιουργός, ενώ ταυτόχρονα γράφει ποίηση, εκφράζοντας έτσι διαμέσου των δυο αυτών τεχνών προσωπικές και κοινωνικές αναζητήσεις, σε μια ουσιώδη διαδικασία αυτογνωσίας αλλά και εξωστρέφειας.

Με περισσή ευγένεια ανταποκρίθηκε στην πρότασή μας να μας μιλήσει για την τέχνη και τους στόχους που έχει θέσει η ίδια για το μέλλον.

1) Υακίνθη έχεις γεννηθεί στην Λαμία, σπούδασες στη Θεσσαλονίκη και τα τελευταία χρόνια ζεις στην Αθήνα, όπου εργάζεσαι, ενώ παράλληλα ασχολείσαι στον ελεύθερο χρόνο σου με την ζωγραφική και την ποίηση. Πως συνδέονται όλα αυτά και πως τα συνδυάζεις;

Ζούσα στην Θεσσαλονίκη όσο ήμουν φοιτήτρια, μετακόμισα στην Αθήνα, όπου και πάντοτε ήθελα να μείνω, όταν τελείωσα τις κλινικές μου και άρχισα να ψάχνω δουλειά. Για μένα πλέον τόσο η ζωγραφική όσο και η ποίηση αποτελούν το μεγαλύτερο κομμάτι της καθημερινότητας μου μετά τη δουλειά μου που με απασχολεί για βιοποριστικούς λόγους αυτή τη στιγμή. Η αλήθεια είναι πως συνδυάζονται αλλά με αρκετή κούραση και κόπο, έχουν πάει αναγκαστικά πολλά άλλα κομμάτια της ζωής μου αρκετά πίσω άλλα δεν είναι κάτι που με ενοχλεί διότι είναι δίκη μου επιλογή μου και τη στηρίζω. Βέβαια και λόγω τουυ ιού είναι πολλά από όσα θέλαμε να κάνουμε σε παύση ούτως ή άλλως.

2) Πως προσεγγίζεις τις δυο τέχνες; Ποια από τις δυο σε ελκύει πιο πολύ; Σίγουρα απαιτούν αρκετή αυτοσυγκέντρωση, για να μπορέσεις να αφιερωθείς και να αφεθείς δημιουργικά.

Η προσέγγιση νομίζω προέκυψε λιγότερο συνειδητά τουλάχιστον για μένα. Ξεκίνησα να ζωγραφίζω επειδή εκείνη την περίοδο της ζωής μου ήταν κάτι σαν προσωπική λύτρωση, ένας τρόπος να εκφράζω όσα νιώθω με θάρρος, να με ανακαλύψω ενδεχομένως, νομίζω αυτό κυρίως ήταν που με ώθησε στην ζωγραφική, πως μέσω της ενασχόλησης μπήκα σε μια ουσιώδη διαδικασία αυτογνωσίας, ζωγράφιζα από μικρό παιδί και με ερέθιζε η τέχνη φαντασιακά αλλά όταν συνέβη γύρω στα είκοσι μου αυτή η ένωση ήξερα πως δεν θα σταματήσει. Τώρα όσον αφορά την ποίηση ήταν μια πολύ διαφορετική διαδικασία, νομίζω έγραψα από ανάγκη. Είχα την τύχη να μεγαλώσω σε μια οικογένεια που με παρακινούσε να διαβάζω, τα ερεθίσματα τα είχα λάβει από τότε που γεννήθηκα υποθέτω από όσα μου έχουν διαβάσει και όσα έχω εγώ μετέπειτα στη ζωή μου επιλέξει να μελετήσω, παρ' όλα αυτά ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι υπάρχει αυτή η δυνατότητα, εννοώ πως ενώ μου άρεσε να γράφω δεν ήξερα πως να ονομάσω όσα έγραφα ούτε πίστευα ποτέ πως υπάρχει κάποιος λόγος να τα διαβάσει οποιοσδήποτε άλλος πέρα από εμένα την ίδια. Αυτή η συνθήκη άλλαξε όταν αλλαξα εγώ και φυσικά λόγω γεγονότων που με ώθησαν να γράψω πιο εντατικά και με περισσότερη εξωστρέφεια. Για την αυτοσυγκέντρωση έχω να πω πως σαν ανθρώπος είμαι αρκετά μοναχική και αυτό με έχει βοηθήσει κατά κύριο λόγο να εξελίξω την τέχνη μου. Η μοναξιά μου με έχει διδάξει τα καλύτερα μαθήματα και μέσω αυτής βρίσκω δύναμη να προχωρώ να δημιουργώ να αλλάζω να ωριμάζω γενικώς και συγκεκριμένα να μεταμορφώνω όσα νιώθω εγω και όσοι με εμπνέουν μετουσιώνοντας τα σε ένα έργο τέχνης.

3) Είσαι αυτοδίδακτη στην ζωγραφική, όμως θα λέγαμε ότι ήδη έχεις μπει στα ¨βαθιά νερά¨ της τέχνης όπως ο εξπρεσιονισμός και ο σουρεαλισμός; Ποια ήταν τα αρχικά ερεθίσματα και ποιοι ζωγράφοι σε έχουν επηρεάσει;

Η αλήθεια είναι πως οι γνώσεις μου στην ζωγραφική ήταν ελάχιστες όταν ξεκίνησα, πλέον λόγω δίκης μου προσπάθειας και μιας και στις μέρες μας λόγω του διαδικτύου μπορείς να ανακαλύψεις οτιδήποτε σε ενδιαφέρει και δωρεάν, έχω πάει ένα βήμα παρακάτω τις τεχνικές μου, ζωγραφίζω σχεδόν κάθε μέρα και μόνο αυτό είναι μια σοβαρή διαδικασία εκμάθησης κατ’ εμέ. Βέβαια χαίρομαι πολύ διότι θα έχω την ευκαιρία να μαθητεύσω κοντά σε ένα πολύ σημαντικό έλληνα ζωγράφο ελπίζω το συντομότερο δυνατόν διότι όλα έχουν μείνει στάσιμα λόγω του ιού αλλά για μένα ήταν ούτως η άλλως ένα όνειρο και με γεμίζει ελπίδα διότι το βλέπω να υλοποιείται σιγά σιγά. Τα κινήματα που έχω μελετήσει και με έχουν οδηγήσει παραπάνω ζωγραφικά είναι ο εξπρεσιονισμός, ο αφηρημένος κυρίως διότι για μένα η τέχνη είναι έκφραση και προσπαθώ να μετατρέψω τη σκέψη μου μέσω του πινέλου σε κίνηση σε σχέδιο σε μια παραμορφωμένη εικόνα σύμφωνα με τα δικά μου συναισθήματα προς την εκάστοτε πηγή της έμπνευσης. Ο Καντίνσκι, ο Κλέε, ο Μπέικον, ο Πικασό, ο Willem de Kooning και πολλοί άλλοι καλλιτεχνες από τα κινήματα του σουρεαλισμού όπως ο Μαγκρίτ, ο Νταλί, η Φρίντα, είναι αμέτρητοι όσοι με εμπνέουν και κάθε μέρα έρχομαι σε επαφή μέσω του ίνσταγκραμ με ένα τεράστιο όγκο έργων τέχνης με νέους καλλιτέχνες και επηρεάζομαι στην τρόπο ζωγραφικής μου και κυριώς στις ιδέες που αντλώ. Η διαδικασία είναι συνεχής και αυτό που εγω προσπαθώ τουλάχιστον είναι να εξαντλώ συναισθηματικά την καθημερινότητα, εκεί έχω βρει όλη τη μαγεία, την έμπνευση, την ψυχή της δουλειάς μου, για μένα όλα έτσι ξεκινούν.

4) Ποιες τεχνικές και χρώματα χρησιμοποιείς όταν ζωγραφίζεις έναν πίνακα; Ποια διαδικασία προετοιμασίας ακολουθείς;

Οι τεχνικές είναι πολλές οπως και η παλέτα χρωμάτων μου. Εξαρτάται από το υλικό πάνω στο οποίο δημιουργώ, συνηθως είναι καμβάς είτε χαρτόνια έχει τύχει να είναι και πανιά ή απλά χαρτιά Α4, δουλεύω και με λάδι και με ακρυλικά και δεν έχω καταλήξει σε ένα αγαπημένο είδος διότι το καθένα έχει τα θετικά και τα αρνητικά του ανάλογα με το έργο εκμεταλλεύομαι αντίστοιχα ότι πιστεύω πως ταιριάζει καλύτερα και το χρησιμοποιώ. Προετοιμάζω τους καμβάδες και συνήθως σχεδιάζω πριν ζωγραφίσω πάνω τους ότι έχω στο νου μου πως θα είναι η βάση της δημιουργίας. Έχουν υπάρξει βέβαια και πολλές φορες που δημιούργησα με τόση ένταση που το να προσχεδιάσω ήταν αδύνατο αλλά αυτές είναι κάποιες ξεχωριστές δημιουργίες. Σε μικρότερου μεγέθους πίνακές μου χρησιμοποιώ αρκετά μολύβια, μαρκαδόρους και ακρυλικό ενώ στα μεγαλύτερα μεγέθη χρώματα λαδιού.

5) Σκέφτεσαι στο προσεχές μέλλον να ακολουθήσεις κάποιες σπουδές σχετικές με τα εικαστικά;

Θα το ήθελα πολύ και το επιδιώκω ήδη. Θέλω πολύ να σπουδάσω εικαστικά σε κάποια σχολή του εξωτερικού, εύχομαι να συμβεί στο εγγύς μέλλον.

6) Τα έργα σου τα έχεις ¨κρυμμένα¨ ή υπάρχει κοινό που τα βλέπει, τα διαφημίζει ή τα αγοράζει;

Ένα μέρος από τα έργα μου και πιο συγκεκριμένα τα μικρότερου μεγέθους είναι διαθέσιμα στο σάιτ μου. Εκεί μπορεί κάποιος να τα δει και στον προσωπικό μου λογαριασμό στο ίνσταγκραμ.

Δεν διαφημίζω κάπως τη δουλειά μου πέρα από αυτές τις δυο πλατφόρμες μέσω των οποίων τα παρουσιάζω εγώ ακριβώς οπως θέλω. Γιατί το κομμάτι της παρουσίας είναι κάτι που με αφορά πολύ αλλά νομίζω αυτό δεν είναι της παρούσης.

7) Το άλλο ¨κεφάλαιο¨ αφορά την ποίηση. Πως προέκυψε αυτή η ανάγκη να αποφασίσεις να γράψεις στο χαρτί σκέψεις, αισθήματα, βιώματα;

Η ποίηση οπως είπα και πριν ήταν μια ανάγκη. Επιτακτική θα έλεγα. Έπρεπε κάπως να εκφραστώ, να αναπνεύσω με αλλά λόγια διότι την περίοδο που άρχισα να γράφω σοβαρά, η ζωγραφική με είχε αφήσει με ένα γιατί, ένα παράπονο, σαν να μην μπορούσα εν ολίγης να ολοκληρώσω όσα ήθελα πάνω στον καμβά. Δεν ήξερα τον τρόπο και είχα απογοητευτεί αρκετά αλλά κάποια στιγμή όλα ήρθαν σε μια ισορροπία μέσω τρομερών ψυχικών διακυμάνσεων που με οδήγησαν στο χαρτίκαι ακούγεται οξύμωρο αλλά έτσι κατέληξα να γράφω, βρήκα ισορροπία σε κάτι συναισθήματα ανισόρροπα.

8) Έχεις πάρει μέρος σε κάποιον λογοτεχνικό διαγωνισμό; Σκέφτεσαι να εκδόσεις κάποια ποιητική συλλογή;

Έχω πάρει πρόσφατα μέρος, τόσο πρόσφατα που δεν έχουν ακόμα ανακοινωθεί τα αποτελέσματα, δεν είναι κάτι που με αφορά τόσο, η επιβεβαίωση για το αν η τέχνη μου είναι αξιόλογη, από ένα διαγωνισμό απλά για κάποιο λόγο μου ήρθε και το έκανα, ίσως υποσυνείδητα να το έχω ανάγκη και να μην το ξέρω. Δεν νιώθω έτοιμη να εκδώσω κάτι δικό μου ακόμη, θα ήθελα να είναι μια δουλειά ολοκληρωμένη και γεμάτη από ποιήματα που εγω πρώτα  θα βρίσκω αξία να διαβαστούν, θα το ήθελα μελλοντικά αλλά νιώθω πως ίσως είναι νωρίς. Βέβαια κατάλληλη στιγμή δεν υπάρχει ποτέ, απλά επιλέγω να πράττω όταν νιώθω τουλάχιστον ότι θα ικανοποιηθώ εγω πλήρως από το αποτέλεσμα, είτε πάει καλά είτε όχι. Που μεταξύ μας η ποίηση δεν είναι για πούλημα, αν έχει μείνει έστω λιγάκι ακόμη μια μορφή τέχνης εξυψωμένη ισως να είναι αυτή. Κυρίως επειδή δεν πουλάει. Ευτυχώς δηλαδή είναι η προσωπική μου άποψη, αύριο μπορεί να πιστεύω κάτι άλλο.

9) Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Έχεις κάνει κάποιες σκέψεις για αυτά που θέλεις να  ακολουθήσεις στη συνέχεια ή αφήνεις τα πράγματα να εξελιχθούν και να αποφασίσεις;

Έχω παρά πολλά όνειρα, σχέδια και φιλοδοξίες προσπαθώ να παλεύω για αυτά αλλά παράλληλα να μην χάνω το τώρα περιμένοντας ένα αύριο που μπορεί να μην έρθει και ποτέ εν τελει. Για μένα η τέχνη είναι ζωή όποτε προσπαθώ να κάνω τη ζωή μου τέχνη. Αφιερώνω όσο χρόνο έχω και μπορώ σε αυτά που αγαπω και πιστεύω πως κάπως μαγικά και με τη δίκη μου αφοσίωση, αυτό θα λειτουργήσει. Κακά τα ψέματα ειδικά στην χώρα μας νομίζω χρειάζεσαι και μπόλικη τυχη για να πετύχεις, δεν φτάνει το ταλέντο και αυτό το ξέρω πολύ καλά διότι περιβάλλομαι από πολλούς αξιόλογους καλλιτέχνες που η δουλειά τους είναι παραγκωνισμένη.

Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο ενώ προφανώς και με αφορά το αποτέλεσμα δεν θέλω να το κάνω αυτοσκοπό στη δουλειά μου. Χαίρομαι να βιώνω την διαδικασία και αυτό μου αρκεί.

10) Νομίζω ότι ακολουθείς με την καλή έννοια, έναν αντίθετο δρόμο σε σχέση με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Και εννοώ ότι, οι καιροί είναι δύσκολοι, σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Οι ανθρώπινες σχέσεις ¨δοκιμάζονται¨ και αλλάζουν, χάνονται οι παραδοσιακές αξίες, λείπουν τα οράματα που θα βοηθούσαν σε μια πνευματική αναγέννηση. Ποια η γνώμη σου;

Είμαι βαθύτατα θλιμμένη με την παγκόσμια κρίση που μας πλήττει ανεξαιρέτως, τόσο σε κοινωνικοοικονομικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο αξιών, δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξη για το τι μας επιφυλάσσει το μέλλον. Αν είναι κάτι που για μένα αξίζει να παλευείς γι' αυτό ανεξαρτήτως συνθηκών είναι η αγάπη. Εγώ γι΄αυτο ζω, αναπνέω, δημιουργώ, στοχεύω και εξελίσσομαι. Πιστεύω στην ατομική ευθύνη και φτιάχνω ένα δρόμο μακριά από όσα βρίσκουν οι άνθρωποι ενδιαφέροντα, σωστά και αξιοθαύμαστα και είμαι χαρούμενη έτσι, με τα δικά μου σωστά και τα δικά μου λάθη. Οπότε αν είναι να κλείσω κάπως θα μιλήσω για την αγάπη, όσοι αγαπούν, ζούν αληθινά και αυτο αρκεί.

Σε ευχαριστώ πολύ!

Επιμέλεια: Γιώργος Αν. Πανταζόπουλος

kalyvia.gr

Ανοιχτό Θέατρο Αγρινίου: Ξεκίνησε «Η επιστροφή του Οδυσσέα» στην Ιθάκη

Ετικέτες: Επικαιρότητα