Τοποθέτηση πινακίδων σε ιστορικά σημεία στο Σύντεκνο Αμφιλοχίας (ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟ)

Κείμενο & φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας Ενημερωτικές και πληροφοριακές πινακίδες για τον πύργο του αγωνιστή Ψαρογιάννη, τόπο γέννησης των παιδιών του Γεωργίου Καραϊσκακη, τοποθέτησαν εθελοντές…

Κείμενο & φωτογραφίες Απόστολος Κων. Καρακώστας

Ενημερωτικές και πληροφοριακές πινακίδες για τον πύργο του αγωνιστή Ψαρογιάννη, τόπο γέννησης των παιδιών του Γεωργίου Καραϊσκακη, τοποθέτησαν εθελοντές στην περιοχή του Σύντεκνου. Οι πινακίδες τοποθετήθηκαν στις 12 Δεκέμβρη 2019 και είναι ένα πρώτο και σημαντικό βήμα για την ανάδειξη της ιστορικότητας του Ορεινού Βάλτου Δήμου Αμφιλοχίας και τον ρόλο των αγωνιστών από την περιοχή στην Επανάσταση του 1821.

Η απόφαση για την σήμανση του ιστορικού αυτού σημείου αποτελεί πρωτοβουλία του Προέδρου της τοπικής κοινότητας Πατιοπούλου Κώστα Λαμπράκη και υλοποιήθηκε με την υποστήριξη εθελοντών ενεργών πολιτών της περιοχής,της Πολιτιστικής Ομάδας Ορεινού Βάλτου. Η πρώτη πινακίδα βρίσκεται στην επαρχιακή οδό που συνδέει τον Θύαμο και το Πατιόπουλο και δείχνει την κατεύθυνση προς την οποία βρίσκεταιο ερειπωμένος πύργος σε απόσταση 1.800 μέτρα. Η δεύτερη πινακίδα βρίσκεται μπροστά  στο  παλιό αρχοντικό της οικογένειας των αγωνιστών Ψαρογιανναίων.

Ο ήρωας αγωνιστής Γεώργιος Καραϊσκάκης 5-6 χρόνια πριν την επανάσταση είχε παντρευτεί την Γκόλφω μία από τις κόρες του Ψαρογιάννη. Εκεί γεννήθηκαν και τα τρία παιδιά τους, η Νίτσα, η Πηνελόπη και ο Σπύρος.

Οι Ψαρογιανναίοι σκοτώθηκαν από τον Αλή Πασά, ελάχιστοι γλύτωσαν, και ο τελευταίος Ψαρογιάννης, ταγματάρχης του Ελληνικού στρατού,έχασε την ζωή του στην Μικρασιατική εκστρατεία.

Το στρατόπεδο στον Άγριλο Αμφιλοχίας τιμής ένεκεν ονομάζεται «Στρατόπεδο Ταγματάρχη Πεζικού Ψαρογιάννη Δημητρίου».

Η δασώδης περιοχή του Σύντεκνου ήταν η κοιτίδα των αγωνιστών της Επανάστασης που έφερε την Ελευθερία στην Ελλάδα, και βρίσκεται στο βορειότερο τμήμα της πρώην επαρχίας Βάλτου, στα σύνορα με την Τουρκία από το 1832 έως το 1881.

Η περιοχή κατοικούνταν από εξεγερμένους Έλληνες σε όλα τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, και την κατέστρεψε ολοσχερώς ο Γιουσούφ Αράπης με εντολή του Αλή Πασά το 1806.

O Πουκεβίλ, Γάλλος φιλέλληνας περιηγητής που από το 1805 έως το 1815 ήταν πρόξενος της χώρας του (απ’ τον μεγάλο Ναπολέοντα)  στην αυλή του Αλή Πασά στα Γιάννενα έγραψε μεταξύ πολλών άλλων και τα παρακάτω για το Σύντεκνο, και τους κατατρεγμένους Βαλτινούς προγόνους μας πριν το 21.

VOYAGE DE LA GRECE – LIVRE X – CHAPITRE III  –  Paracheloide Acarnanienne.- Route depuis Arta jusqu’au gue de l’ Achelous.- Agraide, on canton de Valtos.-

(Ελεύθερη μετάφραση του γράφωντος, στο τέλος το αρχικό κείμενο στα Γαλλικά)    

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ΒΙΒΛΙΟ 10 – ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ – Ακαρνανική Παραχελωίτιδα-πορεία από την Άρτα ως το πέρασμα του Αχελώου – Αγραΐδα η περιφέρεια Βάλτου.

Σελίδα 497 της δεύτερης έκδοσης στο Παρίσι το 1826

……..Των χωριών Σύντεκνο και Βαλμάδα, στο όρος Φρυσίας η Αμβρυσσος, τους κατοίκους τους εξόντωσε ο Γιουσούφ Αράπης αξιωματούχος του Αλή Πασά το 1806, γιατί είχαν κρυφές επαφές με την Ρωσία, που πάντα ήταν μάστιγα για  τους Έλληνες. Από εκείνη την εποχή η Αγραΐδα, έχει μόνο 1915 άτομα ορθόδοξους Χριστιανούς, γιατί όσοι δεν σφάχτηκαν πουλήθηκαν σκλάβοι…

Ο Ηλίας-Αστρινός Βενιανάκης γράφει στο Οροθεσία του νέου Ελληνικού κράτους: «Στην Ελλάδα επίσης αποδόθηκε η κοιλάδα του Σύντεκνου, η οποία επέτρεψε την επικοινωνία των δυτικών περιοχών της χώρας με τις ανατολικές περιοχές μέσω της γέφυρας της Τατάρνας».

(το 1832 που έγινε η οριοθέτηση υπήρχαν στον Αχελώο μόνο δύο γέφυρες, του Κοράκου που αποδώθηκε στην Τουρκία, και της Τατάρνας στην Ελλάδα. Το «παλιογέφυρο» στα Βρουβιανά είχε γκρεμιστεί άγνωστο πότε, αλλά πολύ πριν το 1821)

Η οροθετική επιτροπή των συνόρων του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους που εφάρμοσε το επικυρωμένο από τους Οθωμανούς  Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1832, αποτελούνταν από τους: Συνταγματάρχες G. Bakerτης Αγγλίας, A.DeScalonτης Ρωσίας και J.Barthelemy της Γαλλίας. Από την Τουρκία συμμετείχε ο Χουσείν Βέης και από την πλευρά της Ελλάδας ο Στρατηγός Ιωάννης Στάικος.

Από το Σύντεκνο κατάγονταν οι περισσότεροι Βαλτινοί κλεφτο-αρματωλοί, που πολέμησαν από το 1821 έως το 1829 για την ανεξαρτησία της χώρας.

Τα σημεία όπου βρίσκονται τα ερείπια των κατεστραμμένων απ’ τους κατακτητές, αλλά και από τον αδυσώπητο χρόνο, σπιτιών τους, στις ραχούλες γύρω απ’ την κοιλάδα του Μπζιάκου (Ινάχου) ποταμού είναι γνωστά στους απογόνους τους, κατοίκους της περιοχής.

Ελπίδα μεγάλη είναι επ’ ευκαιρία των εορταστικών εκδηλώσεων για τα διακόσια χρόνια από την Επανάσταση, να γίνουν εργασίες καθαρισμού και σηματοδότησης καθώς και διάνοιξης παλιών μονοπατιών, που θα ενώσουν και θα προβάλουν τα απομεινάρια μιας ένδοξης σελίδας της Ιστορίας του τόπου.

Πληροφορίες για το παραπάνω κείμενο αντλήθηκαν από  ηλικιωμένους κατοίκους του Θυάμου,  από το σπάνιο και δυσεύρετο ιστορικό βιβλίο «Σύντεκνο-Πατιόπουλο» του συγγραφέα Ηλία Ιωάννη Ζαπαντιώτη εκδόσεως 1998, από το βιβλίο: «Από τον Παγασητικό έως τον Αμβρακικό» ένα οδοιπορικό ταξίδι/καταγραφή ένδεκα ημερών στα πρώτα σύνορα της Ελλάδας, του μέλους της Πρωτοβουλίας Ενεργών Πολιτών Λαμίας, συγγραφέα Στέφανου Σταμέλλου, και από την Βικιπαίδεια.

Απόστολος Κων. Καρακώστας

Ετικέτες: Επικαιρότητα