Η νέα επιτυχία της τοπικής Αστυνομίας, που συνέλαβε αυτή τη φορά 10 Ρομά στο Αγρίνιο που συνεργάζονταν σε διάφορες εγκληματικές οργανώσεις, έφερε στη επιφάνεια έναν κυριολεκτικά εξοργιστικό παράγοντα για το έγκλημα αυτού του τύπου στα μέρη μας.
Η φυλετική τους ομοιογένεια- που σχεδόν καταντά ρατσισμός προς την υπόλοιπη κοινωνία- ή η πεποίθησή τους ότι αυτό που κάνουν είναι κάτι σαν… εργασία ή σαν υποχρέωση που αναλαμβάνουν μεγαλώνοντας, είναι θέμα κουλτούρας ή “κουλτούρας”, τέλος πάντων.
Το modus operandi, όμως, ο τρόπος που επιχειρούν δηλαδή, πραγματικά δεν αντέχεται. Οι πληροφορίες λένε ότι είτε εμφανίζονται σαν πελάτες ή ζητάνε μια βοήθεια ή ένα νερό προκειμένου να κατοπτεύσουν τον χώρο. Και αυτό το νερό, αυτή η βοήθεια συχνά τους δίνεται γιατί έτσι είναι η… κουλτούρα των υπολοίπων! Φυσικά δεν το σέβονται.
Στην συνέχεια τα πράγματα εξελίσσονται ακόμη πιο εξοργιστικά. Ρωτώντας μάθαμε ότι έτσι και πετύχουν τον σκοπό τους σε κάποιον στόχο που έχουν ορίσει, σίγουρα επανέρχονται! Δεν φτάνει που τα θύματά τους προσπαθούν να συνέλθουν από τις απώλειες και από την φτώχεια που μπορεί να τους οδηγήσουν οι επιδρομές τους, συνήθως πραγματοποιούν και δεύτερη ή και τρίτη επίσκεψη, γνωρίζοντας ότι κανείς δεν μπορεί να συνέλθει γρήγορα από τέτοιες συμφορές. Άρα είναι ανελέητοι, δεν έχουν κοινωνική συνείδηση, κινούνται σαν ύαινες.
Με μια απλή έρευνα μπορεί κανείς να μάθει ότι σε κοσμηματοπωλείο που επιτέθηκαν πρόσφατα στο Αγρίνιο πήγαν και ξαναπήγαν με θράσος και χωρίς κανέναν φόβο. Βρήκαν προφυλάξεις και αποχώρησαν αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Τα καταστήματα που χτυπούν τα αποτελειώνουν και με επανάληψη της πράξης τους, συνήθως.
Και η ερώτηση των πολλών εκατομμυρίων παραμένει: Από πού αντλούν αυτό το θράσος; Μόνο από την απάθεια ημών των υπολοίπων και την χαλαρότητα του νομικού μας κόσμου; Όχι, το κάνουν και από μια ιδεολογία αλληλεγγύης που έχουν μεταξύ τους, σύμφωνα με την οποία όλοι όσοι δεν ανήκουν στις τάξεις τους είναι θεμιτοί και αποδεκτοί στόχοι.
Με άλλα λόγια, κάποιοι έχουν φορέσει την λεοντή και κάποιοι την προβιά στην κοινωνία που έχουμε φτιάξει. Και κάτι τέτοιο γίνεται μόνο με πολιτική κάλυψη…
Εφημερίδα “Συνείδηση”
Παράπονα για την τιμή στην ελιά αλλά σε ποια κατεύθυνση;
