Δεν ανακαλύψαμε την πυρίτιδα, τα στοιχεία είναι διαθέσιμα σε όλους για τις ελληνικές φορολογικές «ιδιαιτερότητες».
Στα χαρτιά, η Ελλάδα δεν έχει πλούσιους, ατομικό εισόδημα άνω των 100.000 ευρώ δηλώνουν μόνο 27.000 πολίτες, ενώ οι τέσσερις στους δέκα εμφανίζονται να ζουν με 5.000 ευρώ τον χρόνο.
Ατομική ακίνητη περιουσία άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ έχουν λιγότεροι από 15.000 ιδιοκτήτες ενώ μεγάλες καταθέσεις στις τράπεζες άνω των 100.000 ευρώ έκαστος διαθέτουν λιγότεροι από 70.000 καταθέτες.
Από το σύνολο των περίπου 300.000 νομικών προσώπων που δραστηριοποιούνται στη χώρα, μόλις 10.000 δηλώνουν φορολογητέα κέρδη άνω των 150.000 ευρώ, που σημαίνει ότι ακόμη λιγότερα (δεδομένου ότι πρέπει να αφαιρεθούν ο φόρος εισοδήματος νομικών προσώπων και η προκαταβολή φόρου) είναι σε θέση να μοιράσουν μερίσματα άνω των 100.000 ευρώ.
Αντίθετα, 235.000 νομικά πρόσωπα από το σύνολο των περίπου 300.000 –δηλαδή περίπου οι 8 στις 10 εταιρείες– έχουν ή ζημίες ή κέρδη μικρότερα από αυτά που αποκομίζει πλέον ο εργαζόμενος που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό (10.000 ευρώ ετησίως).
Κάπως έτσι όταν ρώτησαν το πρωί της Δευτέρας τον αναπληρωτή Υπουργός Οικονομικών Θόδωρο Σκυλακάκη γιατί δεν κάνουν τα οικονομικά επιτελεία το απλό να βγάλουν τους έμμεσους φόρους και να φορολογήσουν τους πάντες βάσει δαπανών που θα εκπίπτουν από το εισόδημα απάντησε σχεδόν ξεφυσώντας:
“Γιατί τότε δεν θα είχαμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, αυτά τα κάνουν οι χώρες που έχουν νοοτροπία φόρων και τερατώδη συστήματα ελέγχων”!
Να μην πούμε για τους εκατοντάδες χιλιάδες που ζουν και κάνουν οικογένειες για τα επιδόματα ε; Πως θα ήταν άραγε ένας μήνας με απλήρωτα όλα αυτά;
Εφημερίδα – Συνείδηση
Αν ο ποδηλατόδρομος του Αγρινίου έφτανε μέχρι την Τριχωνίδα;
