Το κριτήριο είναι ποιον θέλουμε να μας κυβερνήσει. Αυτό δεν αλλάζει. Όμως η επικείμενη διπλή εκλογική αναμέτρηση γίνεται σε μια περίοδο αρκετά ασταθή παγκοσμίως από πολλές απόψεις.
Λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, των εκκρεμοτήτων που υπάρχουν στην ανατολική Μεσόγειο, η εικόνα που υπήρχε το προηγούμενο διάστημα ήταν πως βρισκόμαστε σε μια εποχή που κυοφορούνται γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Πλέον όμως στο ορίζοντα ανέκυψε και τραπεζική αναταραχή. Και οι μνήμες του 2008 ζωντανεύουν.
Μετά την «κατάρρευση» της Credit Suisse στην Ελβετία, χθες εντελώς ξαφνικά βρέθηκε στο επίκεντρο της τραπεζικής αναταραχής η γερμανική Deutsche Bank, καθώς η εντεινόμενη ανησυχία για τον κλάδο «βύθισε» την αξία της μετοχής, που έγραψε απώλειες 14%. Η εξέλιξη αυτή αναζωπυρώνει την εκτίμηση για επικείμενο τραπεζικό ντόμινο.
Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα αναταραχής σε πολλά επίπεδα, που δεν πρόκειται να σταθεροποιηθεί εύκολα μέσα σε λίγους μήνες, οι Έλληνες θα κληθούμε να επιλέξουμε την επόμενη κυβέρνηση και μάλιστα μέσα από τη διαδικασία διπλής κάλπης. Μετά τα σενάρια για συγκυβέρνηση να δίνουν και να παίρνουν και το εγχώριο πολιτικό κλίμα μετά την τραγωδία των Τεμπών να περιορίζει τις πιθανότητες αυτοδυναμίας για το πρώτο κόμμα.
Επειδή οι συγκυβερνήσεις που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια είχαν «μπούσουλα» και «μπαμπούλα» τα μνημόνια και οι συνεργασίες αυτές δεν έγιναν επί τη βάση σύγκλισης προγραμματικών θέσεων, ο κίνδυνος που υπάρχει πλέον είναι ότι η όποια συγκυβέρνηση προκύψει, έστω κι αν είναι αναγκαστική βάσει της ετυμηγορίας του ελληνικού λαού, θα πρέπει να έχει συνοχή για να επιδείξει μεγάλη σοβαρότητα, ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που υπάρχουν μπροστά. Η Ελλάδα εξάλλου από πολιτικής και όχι μόνο άποψης δεν είναι η χώρα που μπορεί να αντέξει επί μακρόν μια πολιτική αβεβαιότητα.
Εφημερίδα “Συνείδηση”
