Είναι απορίας άξιο το τι νομίζουν ότι κάνουν όσοι αυτές τις μέρες κράζουν δικαίους και αδίκους για την καταστροφή στην Θεσσαλία. Βγάζοντας το μίσος τους για την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη, μπορεί να νομίζουν ότι θα προλάβουν να αναλάβουν εκείνοι, να μοιράσουν την βοήθεια που χρειάζεται και αν φτιάξουν τα δίκτυα που δεν έγιναν τόσα χρόνια;
Όχι, είναι είτε αφελείς(κι αδαείς), είτε μισαλλόδοξοι, είτε υποκινούμενοι από κάποιο συμφέρον.
Διαπιστώνεις ότι ορισμένοι βγάζουν μια χαιρεκακία στα όρια της ικανοποίησης. Ορισμένοι από αυτούς μετρούν το «σκορ των θανάτων» για να την συγκρίνουν με… δικές τους! Ξεκινούν συζητήσεις με απίθανες παραδοχές όπως το ότι “συγκεντρώνουν σακούλες για χιλιάδες άτομα” ή “μαζεύουν τόνους ασβέστη γιατί είναι…χιλιάδες οι νεκροί”! “Χάθηκε ένα χωριό 6000(!) κατοίκων”, έλεγε μια κυρία στο tik tok τις προάλλες… Ακούγεται τρελό ή αφελές όμως δεν είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι ψεκασμένοι. Απλά μισούν την Ελλάδα που δεν είναι η δική τους πολύ πιο βαθιά από ότι την Τουρκία. Αν έκανε κάποιος έναν κόπο θα έβλεπε ότι οι ίδιοι άνθρωποι όταν προχθές συναντήθηκαν οι υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και της Τουρκίας, άπαντες έκραζαν ως “καθηγητάκο” και “χαρτογιακά” τον Έλληνα, ενώ αποθέωναν ως “μπαρουτοκαπνισμένο στρατιωτικό” τον Τούρκο!
Οι εκατόμβες των νεκρών περνάνε από την πανδημία και συνεχίζουν στους νεκρούς στα Τέμπη που τους έθαψαν ή τις πορείες μέσα στις απαγορεύσεις. Την αμφισβήτηση της επιστήμης, το τσουβάλιασμα των δημοσιογράφων, πάντα με κοινή συνισταμένη το μίσος για την Δύση και με την πολύ αριστερά και την πολύ δεξιά από διαφορετικές αφετηρίες να καταλήγουν στα ίδια συμπεράσματα.
Μόνο που δεν έχει πλάκα πια. Έχει διαρραγεί οριστικά το βασικό συστατικό μας χώρας, ενός Έθνους: η θέληση για ένα κοινό μέλλον, μια κοινή μοίρα για όσους είναι πολίτες της
Εφημερίδα Συνείδηση
Κενά ακόμη και στη διάσωση, ποια πρόληψη;
