Ειδικά μετά την μάχη της Αθήνας και την νίκη Δούκα, επανήλθε στην δημόσια συζήτηση το θέμα των προοδευτικών και των μη προοδευτικών δυνάμεων.
Γράφτηκαν τίτλοι όπως “όλος ο προοδευτικός κόσμος είχε ανάγκη μια βαθιά πολιτική ανάσα”(!) κάτι που παραπέμπει στο ότι ο Μπακογιάννης ήταν ένας βαθύτατα ακροδεξιός πολιτικός!
Κι αυτό την στιγμή που πρέπει να έχει πει γύρω στις 500 φορές το γνωστό “τιμώ τους αγώνες της Αριστεράς”!
Εν πάση περιπτώσει, αυτή την στιγμή εκτιμώνται οι μετακινήσεις ψηφοφόρων και βρίσκεται ότι τους 26 εκλεγμένους συμβούλους του Δούκα τους ψήφισαν οι μισοί ψηφοφόροι από τους 8 του Μπακογιάννη! Κάτι που αν συνέβαινε αντίστροφα θα ήταν “φασισμός” με εμπνευστή τον τσεκουροφόρο Βορίδη που έφτιαξε τον νόμο!
Επίσης, φαίνεται καθαρά ότι τι άθροισμα των λεγόμενων προοδευτικών δυνάμεων στον πρώτο γύρο (ΠΑΣΟΚ. ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Βολτ κλπ) ήταν κάπου 57.000 ψηφοδέλτια αλλά στον δεύτερο γύρο- και με αυξημένη αποχή στο 75%- ο αριθμός πήγε στις 64.000+…
Από που ήρθαν αυτές; Ή από χρυσαυγίτες ή από ψήφους που πήγαν στον πρώτο γύρο στον Μπακογιάννη, μιας και εκεί βρέθηκαν λιγότερες 8.000 ψήφοι. Αυτό το δεύτερο είναι πολύ δύσκολο, ασφαλώς.
Ακόμη κι έτσι, δεν είναι “προοδευτικές” αυτές οι ψήφοι όπως το εννοούν οι ανακοινώσεις της Αριστεράς κυρίως. Ή μήπως είναι αν… καθαγιαστούν;
Για να μην πούμε για την αποχή την ίδια. Με 25% συμμετοχή αντιλαμβάνεται κανείς τι θα λεγόταν αν το αποτέλεσμα ήταν ανάποδο.
Θα θυμόμασταν την αμεσοδημοκρατία και θα σιχτιρίζαμε την Συντήρηση και την Αντίδραση που δεν αφήνουν τον λαό να εκφραστεί!
Εφημερίδα “Συνείδηση”
Αγρίνιο: “Ο Κώστας Πιστιόλας θα είναι παρών και ενεργός ως επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης”
