Όσοι πήγαν στην χθεσινή προεκλογική συγκέντρωση της Χριστίνας Σταρακά στο Αγρίνιο, στην πλατεία Δημάδη, πέραν της εκτίμησης για τον κόσμο που σίγουρα έκαναν, δεν μπορεί να μην παρατήρησαν ένα σημαντικότατο στοιχείο της συγκέντρωσης. Μετά από πολλά χρόνια είδαμε κανονική προεκλογική συγκέντρωση, με τραγούδια παλμό και όλα τα συμπαρομαρτούντα, μαζί με σημαίες του ΠΑΣΟΚ!
Ναι, κι όμως, βγήκαν ξανά οι πράσινες σημαίες και ανέμισαν με τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ, γυρνώντας μας κάμποσα χρόνια πίσω! Ήταν κάτι που μας είχε λείψει και νομίζαμε ότι είχε καταχωρηθεί στις αναμνήσεις πλέον.
Αλήθεια, ποιος περίμενε δέκα χρόνια πριν, το… μακρινό 2013 που οι δρόμοι είχαν πάρει από χρόνια φωτιά και μια επανάσταση πλανιόταν στον αέρα, ότι θα επέστρεφε η εποχή που θα βλέπαμε συγκέντρωση του ΠΑΣΟΚ με “Κάρμινα Μπουράνα” και με απ’ όλα;
Ποιος περίμενε ότι το 2023 θα υπάρχει, μειωμένο σημαντικά αλλά ακμαίο, το ΠΑΣΟΚ; Μπορεί να λέγονται πολλά για το κόμμα αυτό αλλά η ανθεκτικότητά του είναι αξιοσημείωτη.
Και οι άνθρωποι που παρέμειναν στον χώρο αυτό πρέπει να πιστωθούν το ότι φτάσαμε στην σημερινή πολιτική πραγματικότητα.
Είναι βέβαιο ότι πολλοί “πρώην” στον χώρο δεν θα ανέμεναν, μετά από τόσα και τόσα που έγιναν, τέτοιες συγκεντρώσεις. Ένα ενδόμυχο τσίμπημα ζήλειας πρέπει να το ένιωσαν, σωστά; Μην ξεχνάμε ότι κοντινοί “χώροι” στο ΠΑΣΟΚ- στους οποίους κατέφυγαν αρκετοί ψηφοφόροι αλλά και πολιτικοί- πριν από δέκα χρόνια κυνηγούσαν τους ανθρώπους του όπου κι αν εμφανιζόταν!
Όχι, πείτε αλήθεια, περιμένατε το 2011, το 2012 ότι δέκα και πλέον χρόνια μετά θα βλέπατε τον πράσινο ήλιο στην… Πλατεία Δημάδη;
Η συγκεκριμένη πλατεία τότε ήταν κάθε δεύτερη μέρα ξηλωμένη, τώρα που τα θυμόμαστε…
