«Κύριε Μπαλάφα τι εννοείτε ήταν χαφιέδες και όχι αναρχικοί αυτοί που χτύπησαν τον Γιάνη Βαρουφάκη;» ρώτησαν οι οικοδεσπότες του σε μια εκπομπή από αυτές που κάθε μέρα …φιμώνουν την ελευθερία του λόγου στην Ελλάδα.
«Είναι σαφές. Πιστεύω ότι όλες αυτές οι ομάδες είναι χαφιεδωμένες και ύποπτες. Χαφιεδωμένες από διάφορα κέντρα», ήταν η απάντησή του.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος εφαρμόζει το γνωστό “στρίβειν δια του αρραβώνος” που έλεγε μια παλιά ελληνική ταινία, μόνο που στη θέση του αρραβώνα πρέπει να βάλει κανείς την περίφημη προβοκάτσια, την έννοια που έχει σώσει τόσους και τόσους τενεκέδες ξεγάνωτους όταν στριμώχτηκαν από τις ιδεοληψίες τους.
Η ρωσική (τι άλλο;) αυτή λέξη που σημαίνει ότι προκαλεί κάποιος κάτι, ότι κινεί τα νήματα για να γίνει κάτι, ταιριάζει πολύ στην ιδιοσυστασία της ελληνικής ψυχής και ιδιαίτερα της αριστερής ψυχής.
Προβοκάτσια ήταν για διάφορους κοινωνικούς αγωνιστές οι νεκροί της Μαρφίν, δεν μπορεί κάποιοι που αγωνίζονται κοινωνικά να δολοφονήσουν, έτσι δεν είναι; Όχι, κάποιοι σκοτεινοί πράκτορες πρέπει να ήταν, ε; Γι’ αυτό άλλωστε μένουν ασύλληπτοι…
Τώρα, ότι μένουν ασύλληπτοι(και χωρίς ούτε έναν μάρτυρα!) οι δολοφόνοι δύο νεαρών χρυσαυγιτών στο Μαρούσι που εκτελέστηκαν ακριβώς την επόμενη μέρα από την δολοφονία του Π. Φύσσα, αυτό είναι λεπτομέρεια. Στο κάτω-κάτω αν το ψάξεις μπορεί να είναι και προβοκάτσια της… προβοκάτσιας!
Κάπως έτσι προβοκάτσια ήταν και το ξύλο που έριξαν κάποιοι αλήτες στον Βαρουφάκη. Διότι ούτε ο ίδιος ο Βαρουφάκης ήθελε-όπως φάνηκε-να είναι τίποτε αναρχικοί. Τους προτιμούσε μπράβους παρότι από τα βίντεο που κυκλοφόρησαν μάλλον συμπεραίνεται ότι ο Γιάνης δεν έχει δει μπράβο στη ζωή του.
Ομοίως και ο Μπαλάφας. “Είναι δυνατόν να είναι… αγνοί αναρχικοί αυτοί που χτύπησαν τον Βαρουφάκη;”, αναρωτήθηκε. Και απάντησε ένα βροντερό “όχι”, όπως πάντα. Οπότε, μπόρεσε και πήγε χωρίς τύψεις για ύπνο το βράδυ…
