Οι εποχές που οι “παρατάξεις” σε δήμους και περιφέρειες (παλιότερα νόμους), μας έλεγαν για τα “οράματά” τους έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Οι γενικόλογες τοποθετήσεις για την “βιώσιμη ανάπτυξη” ή την… επικουρικότητα και την…εγγύτητα είναι για εποχές της παλιάς καλής αυτοδιοίκησης όπου όλα τα έσφαζαν κι όλα τα μαχαίρωναν.
Με αυτά που βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας, με τις φωτιές που μαίνονται σε συνθήκες μετεωρολογικές που οι πιο πολλοί αδυνατούν να τις αποκωδικοποιήσουν, θέλουμε μέτρα και όχι… οράματα.
Μπορεί κάποιος να αποδώσει τις φωτιές σε ξένους παράγοντες, σε εχθρούς εσωτερικούς κι εξωτερικούς, μπορεί να πει ό ,τι μεγαλοστομία θέλει.
Η μόνη αλήθεια είναι ότι το κλίμα έχει ήδη αλλάξει και καίγεται ο Καναδάς και η Σιβηρία.
Γι’ αυτό όποιος π.χ. κατέβει για τον δήμο Αγρινίου, θα πρέπει να πει πού και πώς θα βρει λεφτά για τηλε-ειδοποίηση, για drones, για συνεργασίες με ιδρύματα και φορείς που θα καταστρώνουν σχεδιασμό για το μέλλον.
Κυρίως, όμως, τι ακριβώς εργασίες θα κάνουν ώστε να υπάρχουν δρόμοι και ζώνες πρόσβασης όπου υπάρχει πράσινο στην δικαιοδοσία τους.
Και φυσικά, πριν από όλα, να πει κατά πόσον πιστεύει ότι υπάρχει μέγιστο περιβαλλοντικό ζήτημα ή απλά έτσι λένε οι… προφητείες !
Εφημερίδα “Συνείδηση”
Kι όμως πάλι έβαλαν φωτιά κοντά στο ΔΑΚ, ενώ καίγεται η χώρα
