Νοσοκομειακοί Γιατροί Αιτωλοακαρνανία: Ελάχιστοι… προς ιδιωτικό έργο

Λιγοστές οι αιτήσεις νοσοκομειακών γιατρών και μόνο από το Νοσοκομείο Αγρινίου ως προς το ιδιωτικό έργο

Τι αναφέρει ο Πρόεδρος της Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αιτωλοακαρνανίας, Μάκης Αραβανής

Το Υπουργείο Υγείας έχει δώσει το δικαίωμα στους γιατρούς των δημόσιων νοσοκομείων ανά την Ελλάδα να μπορούν να ασκήσουν ιδιωτικό έργο, να λειτουργήσουν δηλαδή ιδιωτικό ιατρείο, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα διαταράσσεται η λειτουργία και η παραγωγικότητα του δημόσιου νοσοκομείου που εργάζονται, καθώς επίσης και ότι δεν θα «αντλούν» ασθενείς που έχουν εξετάσει στα ιατρεία του ΕΣΥ.

Η ρύθμιση αυτή όμως έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων τόσο στις κατά τόπους ενώσεις νοσοκομειακών γιατρών, όσο και στην Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).

Υπάρχουν και γιατροί που ήδη έχουν υποβάλλει την απαραίτητη αίτηση ώστε να αποκτήσουν το δικαίωμα άσκησης ιδιωτικού έργου. Όμως το ενδιαφέρον από τους νοσοκομειακούς γιατρούς της Αιτωλοακαρνανίας είναι πολύ μικρό. Κανείς από το Νοσοκομείο Μεσολογγίου δεν έχει ενδιαφερθεί μέχρι τώρα, ενώ στο Νοσοκομείο Αγρινίου οι σχετικές αιτήσεις είναι λιγοστές!

Η Ένωση Ιατρών Νοσοκομείων Αιτωλοακαρνανίας (ΕΙΝΝΑΑ) είναι αντίθετη με τη ρύθμιση αυτή και ο Πρόεδρος της Ένωσης Μάκης Αραβανής μιλώντας στη «Σ» ανέλυσε τους λόγους.

Συγκεκριμένα ο κ. Αραβανής επεσήμανε: «ως Ένωση δηλώνουμε κατηγορηματικά την αντίθεσή μας σε αυτές τις αναδιαρθρώσεις που προχώρησε η κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας σχετικά με τη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου των νοσοκομειακών γιατρών, είτε στο πλαίσιο ιδιωτικού ιατρείου, είτε να προσφέρουν υπηρεσίες σε ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα.
Το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι δεν υπάρχον χρήματα για την αύξηση των μισθών των γιατρών και την επαναφορά του μισθού στο επίπεδο προ των μνημονίων, όπως προβλέπει και η απόφαση του Δικαστηρίου.
Έτσι, επιχειρηματολογεί και μας δίνει το «τυράκι» λέγοντας ότι αν επιθυμούμε οι νοσοκομειακοί γιατροί να αυξήσουμε τα έσοδά μας έχουμε τη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού έργου. Αυτό σημαίνει ότι θα επιβαρυνθούν περεταίρω οι ασθενείς πληρώνοντας για να κάνουν την επίσκεψη στο πλαίσιο του ιδιωτικού έργου.
Προφανώς και ως Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών, αλλά και ως Ομοσπονδία, ως ΟΕΝΓΕ, δεν συμφωνούμε με τη ρύθμιση αυτή.
Ο λόγος που είμαστε αρνητικοί απέναντι στη ρύθμιση αυτή είναι διότι εμβαθύνει τον εμπορευματικό χαρακτήρα των υπηρεσιών υγείας για τον κόσμο. Οι νοσοκομειακοί γιατροί δεν βλέπουμε τους ασθενείς μας στην τσέπη, αλλά η προσέγγισή μας είναι πώς να τους θεραπεύουμε.
Υπάρχουν και έχουν υπάρξει αντιδράσεις για την ρύθμιση αυτή από όλες τις ενώσεις των νοσοκομειακών γιατρών.
Το ενδιαφέρον για να ανοίξει κάποιος γιατρός του νοσοκομείου ιδιωτικό ιατρείο, με τα δεδομένα που υπάρχουν μέχρι στιγμής, είναι μικρό. Υπάρχει ένας πολύ μικρός αριθμός γιατρών από το Νοσοκομείο Αγρινίου που έχει κάνει αίτηση για άσκηση ιδιωτικού έργου, ενώ στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου, μέχρι στιγμής απ’ ό,τι γνωρίζω, δεν υπάρχει καμία αίτηση από συνάδελφο γιατρό για να ανοίξει ιδιωτικό ιατρείο.
Οι νοσοκομειακοί γιατροί επιμένουμε και λέμε ότι διεκδικούμε να υπάρξουν ουσιαστικές αλλαγές και ουσιαστικά μέτρα, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις και οι νοσοκομειακοί γιατροί να δουλεύουν με αξιοπρέπεια. Οι προϋποθέσεις αυτές είναι οι καλοί μισθοί και για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται αύξηση των μισθών και της αποζημίωσης της εφημερίας, καθώς ακόμη και η μικρή αύξηση που έδωσαν στις εφημερίες συνέβη λόγω των ασφυκτικών πιέσεων και των κινητοποιήσεων που είχαμε πραγματοποιήσει κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα.
Το πλαίσιο που πρέπει να ικανοποιήσει η κυβέρνηση, ώστε να δημιουργήσει και προϋποθέσεις για να εκδηλωθεί και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την στελέχωση των δημόσιων δομών υγείας, είναι αυτό των αυξήσεων των μισθών επαναλαμβάνω, όπως επίσης να δοθούν και επιστημονικά κίνητρα για τη στελέχωση των δημόσιων δομών υγείας. Τότε οι γιατροί θα μπορούν να εργάζονται με αξιοπρέπεια.
Η υγεία δεν πρέπει να είναι εμπόρευμα, αλλά κοινωνικό αγαθό που να δίνεται ισότιμα, δημόσια και δωρεάν σε όλους τους πολίτες. Δεν γίνεται να μπαίνει «ταβάνι» και να λειτουργούν οι υπηρεσίες υγείας με βάση το κόστος και το όφελος, αλλά με βάση την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.
Δεν γίνεται από τη μια να μιλάμε για την εποχή της τεχνητής νοημοσύνης, η οποία θα μπορούσε να απογειώσει τις δωρεάν υπηρεσίες υγείας και από την άλλη να υπάρχουν περικοπές, προϋπολογισμοί λιτότητας στον χώρο της υγείας και κάθε φορά οι ασθενείς να βάζουν όλο και βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για τα αυτονόητα, για τις στοιχειώδεις δηλαδή υπηρεσίες υγείας».