Η ιστορία επαναλαμβάνεται στη Μαγνησία με την κακοκαιρία να πλήττει το Βόλο και χωριά του Πηλίου. Πρωτοσέλιδα του 1955 στα οποία γίνεται αναφορά στη θεομηνία και στους νεκρούς που αυτή επέφερε, γίνονται αντικειμενο σχολιασμού στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης.
Άλλοι μιλούν για την κλιματική κρίση και αλλοί ασκούν κριτικές για τα έργα υποδομής που δεν κατασκευάστηκαν ποτέ ενώ θίγουν τα διαχρονικά πολεοδομικά λάθη που περιλαμβάνουν μπαζώματα ρεμάτων.
Μάλιστα, όπως και σήμερα, η Αθήνα είχε μετατραπεί εκείνη την εποχή σε …λιμνοθάλασσα!
Η μεγάλη πλημμύρα του 1955 ήρθε μόλις μερικούς μήνες από έναν καταστροφικό σεισμό που σχεδόν ισοπέδωσε την πόλη του Βόλου.
Πριν καλά – καλά οι Βολιώτες καταφέρουν να μαζέψουν τα κομμάτια τους και ενώ δεν είχαν ακόμη επουλωθεί οι πληγές της γερμανικής κατοχής και του Εμφυλίου, η πόλη μετατράπηκε σε υγρό τάφο για 27 ανθρώπους που παρασύρθηκαν από τα ορμητικά νερά, όπως σημειώνει το cnn.gr.
Υπενθυμίζεται ότι η γραφική παραλιακή πόλη του Βόλου είχε μετατραποεί σε απέραντη λίμνη τον Οκτώβριο του 2006, όταν και ο νομός Μαγνησίας κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ενώ τεράστιες ζημιές υπέστησαν τόσο ο Βόλος όσο και η μικρή παραλιακή πόλη της Αγριάς και το Χόρτο.
Επρόκειτο για την μεγαλύτερη νεροποντή των τελευταίων 12 ετών, που πλημμύρισε σπίτια, καταστήματα ενώ η πόλη παρέμεινε αποκλεισμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα, καθώς ήταν αδύνατο να μετακινηθούν τα τρένα ή τα ΚΤΕΛ.
Δύσκολες ώρες πέρασαν οι κάτοικοι και στις 10 Δεκεμβρίου του 2009, όταν ο Βόλος πλημμύρισε ξανά λόγω της απουσίας αντιπλημμυρικών έργων σε «ευπαθείς» περιοχές.
Τότε, τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και περιουσίες καταστράφηκαν.
