Έχουν μεγάλη πλάκα τα έργα που στην Ελλάδα χρηματοδοτούνται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, δηλαδή από αμιγώς εθνικούς πόρους, γιατί αυτά τα έργα δεν έχουν τον «μπαμπούλα» των Βρυξελλών.
Αυτή είναι μία πρώτη παρατήρηση σε σχέση με τα έργα που θα ξεκινήσουν και αναμένεται να ολοκληρωθούν μέσα στο επόμενο καλοκαίρι στο γήπεδο του Παναιτωλικού. Το κονδύλι των συγκεκριμένων έργων δεσμεύτηκε στα τέλη του 2018 αρχές του 2019 και δυστυχώς σήμερα, δηλαδή τέσσερα «γεμάτα» χρόνια μετά, μιλάμε ακόμη για την έναρξη των εργασιών.
Αν όμως το συγκεκριμένο έργο χρηματοδοτούνταν από το ΕΣΠΑ και επί μία τετραετία δεν είχε καθόλου απορρόφηση, σήμερα θα είχε απενταχθεί από το πρόγραμμα και τα χρήματα θα είχαν χαθεί. Αυτό δεν το λέμε για να θίξουμε κάποιον, είναι όμως η αντικειμενική πραγματικότητα των διαδικασιών που προβλέπονται.
Αν κάτι πρέπει να θίξουμε σε αυτή την ιστορία είναι η θετική συνεισφορά της ΠΑΕ Παναιτωλικός. Και θα το καταλάβει κανείς αυτό εάν κάνει τη σύγκριση με το έργο της ανακαίνισης μέρους του παλιού νοσοκομείου Αγρινίου. Γιατί την ίδια εποχή με το έργο του Παναιτωλικού δεσμεύτηκαν τα χρήματα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για το παλιό νοσοκομείο. Όμως στη μία περίπτωση που εμπλέκεται στο project ένας ιδιώτης και μπορεί να πιέσει καταστάσεις και να αναλάβει και μέρος της δουλειάς, έτσι ώστε να ωριμάσει το έργο, τότε τα πράγματα μπορούν να προχωρήσουν πιο γρήγορα. Στην περίπτωση όμως που εμπλέκεται μόνο το Δημόσιο τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Το έργο στο παλιό νοσοκομείο ουσιαστικά έχει παραπεμφθεί στις καλένδες, αφού οι αρμόδιοι από το χώρο της υγείας, τέσσερα χρόνια μετά δεν έχουν καταφέρει να βγάλουν άκρη με τα αυθαίρετα κτίσματα στο παλιό νοσοκομείο και να ωριμάσουν το έργο, έτσι ώστε να πάει για δημοπράτηση.
Εφημερίδα Συνείδηση
Αγρίνιο: Το παγκάκι στα Σφαγεία όπου “πάντα βρέχει”!
