Η γέφυρα του Κοράκου “έζησε” για 434 χρόνια αντέχοντας σε σεισμούς και μανιασμένες κατεβασιές του Άσπρου (Αχελώου). Στα πόδια του Φέλλου Πετρωτού (Λιασκόβου) Αργιθέας Καρδίτσας, στο συνοικισμό Συκιάς-θέση Πυργάκι ή Σκαλούλα κοντά στα Ξερικούλια και στα πόδια του Κοκκινόλακου των Πηγών (Βρεσθενίτσας )΄Αρτας (Φράξος- πλαγιά Τσολάκη) όπου ο Αχελώος ή Άσπρος ή Ασπροπόταμος χωρίζει τους δυό νομούς χτίσθηκε το 1514-1515 η περίφημη μονότοξη πέτρινη καμάρα.
Η Γέφυρα του Κοράκου ή το Κορακογιοφύρι ή ποιητικά του Κόρακα το διόφυρο ή του Άσπρου το γιοφύρι.
Έζησε για 434 χρόνια αντέχοντας σε σεισμούς και μανιασμένες κατεβασιές του Άσπρου και έπεσε κι αυτή θύμα του εμφυλίου στις 28 Μαρτίου του 1949 και ώρα 21:15.
Χτίσθηκε από το Μητροπολίτη των γεφυριών Βησσαρίωνα το Β΄ μητροπολίτη Λάρισας που δεν τον ενδιέφερε η υστεροφημία για αυτό και δεν έβαλε το όνομά του ως χορηγός παρά την ονόμασε του Κοράκου λόγω του ύψους της και επειδή την ημέρα των εγκαινίων σταθηκε στο μέσο της γέφυρας και ρωτώντας τους πως με βλέπετε, οι μαστόροι του απάντησαν: σαν κόρακα, αυτός τους είπε: έ τότε γέφυρα του Κοράκου να είναι το όνομά της.
Το συνδετικό υλικό φαίνεται να έχει πρώτη ύλη το σχιστόλιθο και το κερέτσι ή κουρασάνι. – Από τη μεριά της Αργιθέας υπήρχε μονοπάτι με καλντερίμι που οδηγούσε στην Κούλια κι ύστερα στη γέφυρα.
Σήμερα αυτό έχει καταχωθεί και καταστραφεί από τα έργα του Φράγματος (διπλανή σήραγγα). – Το κλείδωμα της γέφυρας στην πλευρά της Αργιθέας είναι επάνω στο βράχο. Εκεί τοποθετήθηκαν και κλειδώθηκαν οι γωνίες από τον πρωτομάστορα και ξεκίνησαν τα θεμέλια.
Στα ακρόβαθρα ήταν όλη η μαστοριά και τέχνη γιατί εκείνα θα άντεχαν το τεράστιο βάρος της γέφυρας. – Το φυσικό ανάγλυφο στο σημείο εκείνο σε συνδυασμό με την άριστη αρχιτεκτονική του δομή σε μονότοξη έκφραση του έδινε του γεφυριού την στον αιώνα τον άπαντα ζωή αν δεν έπεφτε θύμα του εμφυλίου.
Το μεράκι του Πρωτομάστορα βγήκε από ψυχής στο γιοφύρι αυτό δίνοντας απόλυτη μαθηματική και γεωμετρική συμμετρία στο δημιούργημά του σε σχέση με τον κατακόρυφο άξονα από την πέτρα-κλειδί, τον θολίτη, ως τα δυό ακρόβαθρα. Συντέλεσε με το συνεργείο του ένα θαύμα. Δεν δύναμαι να πώ αν ο δημιουργός πρωτομάστορας προσπάθησε με τη γέφυρα αυτή να επιβληθεί επιλέγοντας το σημείο ως το πιο ιδανικό ή αν του έβγαινε έτσι μαθηματικά τόσο ψηλό.
Τα καμαρολίθια και τα γωνολίθια ήταν άριστα πελεκημένα και χτισμένα τόσο στο εσωράχιο (άντυγα) του τόξου όσο και της στεφάνης(η κάτω σειρά των θολιτών που βλέπουν προς το νερό). – Δεν υπήρχε ψευτοκαμάρα-ανακουφιστικό τόξο σε κανένα από τα δύο άκρα του. Δεν υπήρχε καμπανάκι για τον αέρα στο εσωράχιο όσο θυμούνται οι παλαιότεροι των κατοίκων. Έχουμε εκπληκτικό δέσιμο, εκπληκτική αρμονία της Καμάρας με το περιβάλλον.
Η Αυλόπορτα της Παλαιομάνινας: Όταν ο Αχελώος περνά μέσα από την Ιστορία
Το άγριο με ομορφιά φαράγγι συμπληρώθηκε με το Θεογέφυρο που ήταν το μεγαλύτερο μονότοξο των Βαλκανίων.
Με την Γέφυρα Κοράκου δαμάσθηκε ο μυθικός Αχελώος και το μεγαλείο της ήταν η επιβλητικότητα στη θέασή της όπως κατέβαινε ο διαβάτης από τα Πέντε Αδέρφια ή όπως έρχονταν από τη Ραχωβίτσα. Όσο δε πλησίαζες τόσο σε σκλάβωνε η αισθητική του, η ομορφιά του μα και σου προκαλούσε δέος όχι μόνο στο πέρασμα του χειμώνα μα και το καλοκαίρι. Όσοι ζαλίζονταν ή φοβούνταν τους έδεναν τα μάτια και τους περνούσαν απέναντι.
Ήταν το πιο παράτολμο γεφύρι – έργο αφού έγινε μέσα σε ένα καλοκαίρι. Ήταν το μεγαλύτερο συγκοινωνιακό τεχνικό έργο μέχρι την ανατίναξή του. Η Γέφυρα Κοράκου συνδέεται με την ιστορία της Αργιθέας και της Τετραφυλίας (Ραδοβίσδια) και με την Εθνική Ιστορία άρρηκτα.
Επί Τουρκοκρατίας συνδέθηκε με πολλές μάχες. Τη γέφυρα φρουρούσαν δυο Κούλιες. Από τη μεριά της Συκιάς, πριν τη γέφυρα και επάνω στο δρόμο είναι κτισμένη η περίφημη Κούλια (Τούρκικο φυλάκιο – τελωνείο που λέγεται και Καζάρμα) – ένα διώροφο πέτρινο κτίσμα με καταπληκτική αρχιτεκτονική που το ισόγειό του έχει είσοδο- έξοδο τοξοειδούς κατασκευής και μέσα από τις οποίες περνάει ο δρόμος και άρα οι διερχόμενοι με κατεύθυνση προς και από τη γέφυρα, άμεσα ελεγχόμενοι.
Στον επάνω όροφο προφανώς εστρατωνίζοντο οι φύλακες Τούρκοι για να την προστατεύουν από δολιοφθορά. Προς τη βόρεια πλευρά του Φυλακίου υπήρχε τζάκι που η βάση του ήταν στο ισόγειο και κατέληγε στη σκεπή. Από τη μεριά των Πηγών Άρτας ), στην πλαγιά του Τσολάκη και επάνω στο δρόμο υπήρχε και εκεί Κούλια- φυλάκιο που προφανώς καταστράφηκε μετά από κάποια μάχη.
Από την ίδια μεριά, επάνω στο δρόμο και πριν την είσοδο στη γέφυρα υπήρχε εικόνισμα αφιερωμένο στον ΄Αγιο Βελισσάρη- στον Άγιο Βησσαρίωνα, προφανώς προς τιμήν του Μητροπολίτη Βησσαρίωνα που έκτισε τη γέφυρα.
