Loud 98.2
Δυτικά FM
Challenges και παιχνίδια εθισμού: Αλματώδης αύξηση και στα σχολεία της Αιτωλοακαρνανίας - Τρομάζει η νέα «μόδα»
Challenges και παιχνίδια εθισμού «δίνουν και παίρνουν» στα σχολεία της Αιτωλοακαρνανίας. Τι αναφέρει στην εφημερίδα «Συνείδηση» η υπεύθυνη του Κέντρου Πρόληψης «Οδυσσέας» Dr. Αθανασία Δημητρίου.
Τα στοιχεία για τα περιστατικά σχολικού εκφοβισμού σε όλη τη χώρα προκαλούν ανησυχία, καθώς, σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά δεδομένα του Υπουργείου Παιδείας, έχουν καταγραφεί πάνω από 1.200 αναφορές μέσα σε διάστημα εννέα μηνών στην πλατφόρμα «Stop Bullying». Η πλατφόρμα, η οποία λειτουργεί από τον Ιούλιο του προηγούμενου έτους, δέχεται καταγγελίες από μαθητές που έχουν πέσει θύματα εκφοβισμού στο σχολικό περιβάλλον.
Όμως δεν υπάρχει μόνο το bullying στα σχολεία, αλλά εδώ και χρόνια καταγράφουν αύξηση και οι δοκιμασίες ή οι προκλήσεις ή challenge, τα οποία και στην Αιτωλοακαρνανία, όπως και σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα καταγράφουν αλματώδη άνοδο και σε συνδυασμό με την βία στα σχολεία (που συχνά είναι «συγκοινωνούντα δοχεία») δημιουργούν ένα «εκρηκτικό» κοκτέιλ.
Η επιστημονικά και διοικητικά υπεύθυνη του Κέντρου Πρόληψης Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας «Οδυσσέας» Dr Αθανασία Δημητρίου μιλώντας στην εφημερίδα «Συνείδηση» για τις δοκιμασίες, τις προκλήσεις, challenge, εξαρτάται πως το αποκαλούμε την εκάστοτε φορά, επεσήμανε:
«Η Αιτωλοακαρνανία είναι μια μικρογραφία του τι γίνεται στη χώρα μας. Στο πλαίσιο του σχολείου οι δοκιμασίες, προκλήσεις, challenge, καταγράφουν αλματώδη άνοδο στο νομό μας. Οι λόγοι που έχει συμβεί αυτό είναι πολλαπλοί και δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο. Πολύ βασικό ζήτημα είναι ότι τα παιδιά έχουν μπει σιγά – σιγά σε μια φάση χωρίς να έχουν κανένα όριο από το σπίτι τους.
Δεν είναι ζήτημα δοκιμασιών ή παιχνιδιών, challenge, αλλά θέμα ότι δεν υπάρχουν όρια από το σπίτι, καθώς οι δοκιμασίες και τα παιχνίδια αυτά γενικότερα είναι φτιαγμένα έτσι, ώστε να επηρεάζουν τη ντοπαμίνη στα παιδιά και να φέρνουν τη διέγερση, τις εμμονές και γενικότερα να τους δημιουργούν σοβαρά προβλήματα με ζητήματα, όπως η επιθετικότητα και τα νεύρα, αλλά επίσης τους δημιουργούν και έντονο εθισμό.
Στο πλαίσιο αυτό συνεπώς υπάρχει ένας επικίνδυνος κόσμος για τα παιδιά μας και το τελευταίο παράδειγμα που είδαμε ήταν αυτό με το χορευτικό του superman σε περίπτωση στη Δυτική Ελλάδα, όπου το παιδί αναγκάστηκε να εισαχθεί στο Καραμανδάνειο λόγω θλάσης στο κεφάλι.
Ωστόσο τα παραδείγματα τέτοιων παιχνιδιών εθισμού είναι πάρα πολλά. Τα παιχνίδια αυτά προκαλούν τα παιδιά να κρατήσουν την αναπνοή τους όσο μπορούν, χωρίς να εκπνεύσουν ή να αιωρούνται στο μπαλκόνι χωρίς να πέσουν κλπ. Πολλά παιδιά δεν μπορούν να πετύχουν τη δοκιμασία αυτή που τους έθεσε το παιχνίδι, με αποτέλεσμα το παιχνίδι να τους πετάει έξω, άσχετα όμως με το αν θα επέλθει το μοιραίο ή αν θα νοσηλευτεί το παιδί στη ΜΕΘ ή να θα αποκτήσει προβλήματα για την υπόλοιπη ζωή του. Δεν ενδιαφέρεται για αυτά κανένα παιχνίδι.
Στο εξωτερικό μάλιστα υπάρχουν ακόμη πιο σοκαριστικά παιχνίδια. Παιχνίδια θέτουν ως πρόκληση σε ανήλικες κοπέλες να συνευρεθούν με πολύ μεγαλύτερους άνδρες χωρίς προφυλάξεις και χωρίς όμως να μείνουν έγκυος. Σ’ αυτό το παιχνίδι εθισμού μια κοπέλα στην Ιταλία τελικά έμεινε έγκυος, αλλά η έννοια της ήταν ότι το παιχνίδι την έβγαλε εκτός και όχι ότι έμεινε έγκυος ή το τι θα γίνει με το μωρό.
Τα παιδιά συνεπώς αποκτούν ψυχοπαθητικά στοιχεία, αλλά δεν πρέπει να εστιάσουμε σ’ αυτό, γιατί κάθε τι που υπάρχει μπορούμε να το χρησιμοποιήσει ο καθένας όπως θέλει. Το θέμα είναι όμως ότι τα παιδιά δεν έχουν συγκροτήσει την προσωπικότητά τους σ’ αυτές τις ηλικίες και γι’ αυτό οι βασικοί «leader» τους είναι τα γονεϊκά τους αντικείμενα.
Όταν όμως οι γονείς έχουν τα παιδιά χωρίς όρια, λόγω των δικών τους αδιέξοδων και η ενασχόλησή τους με τα παιδιά τους έχει να κάνει μόνο με εξαγορά υλικών αγαθών, τότε αυτό φέρνει τα παιδιά σε τέτοια παιχνίδια και δοκιμασίες.
Τα παιχνίδια αυτά όμως δυστυχώς διαθέτουν τέτοια εργαλεία που παρεισφρύουν στον ψυχισμό, στον εγκέφαλο και το θυμικό των παιδιών με τους δικούς τους τρόπους και έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.
Ακόμη και όταν το παιδί φτάσει σε επικίνδυνο στάδιο δεν είναι εύκολο σε επίπεδο καταστολής να το αντιμετωπίσει ο γονέας και αν – αν τα καταφέρει, θα το αντιμετωπίσει το ζήτημα όχι στην ρίζα του προβλήματος, δεν θα πάρει, δηλαδή, ο γονέας το πρόβλημα από το σημείο που πρέπει, από εκεί που ξεκινά η δική του ευθύνη δηλαδή. Θα αρκεστεί μόνο στο να «παρκάρει» το παιδί του στον ψυχολόγο, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως διορθώνονται όλα από την αρχή».
«Η βία είναι το σύμπτωμα»
Την ίδια στιγμή η Dr. Αθανασία. Δημητρίου αναφέρθηκε και στο κομμάτι της βίας στα σχολεία που συχνά σχετίζεται άμεσα με τα παιχνίδια εθισμού. Συγκεκριμένα η Dr. Δημητρίου για την βία στα σχολεία επεσήμανε:
«Ένα μεγάλο κομμάτι της βίας επίσης έχει να κάνει με τα παιχνίδια εθισμού των παιδιών και κυρίως με την υπερβολική ντοπαμίνη. Η βία είναι ένα σύμπτωμα που βγάζουν τα παιδιά σήμερα και έχει εισχωρήσει ακόμη και σε ποινικά κομμάτια και αυτό φαίνεται και στις υπηρεσίες μας και στις περιπτώσεις που καλούμαστε να διαχειριστούμε.
Τα παιδιά προβάλλουν μέσα από την βία την οργή που έχουν μέσα τους. Ένα παιδί για να χτυπήσει, να διαπομπεύσει, να χτυπήσει κάποιον, να βγάλει μαχαίρι κ.λπ. σημαίνει ότι αυτό το παιδί που κάνει αυτές τις πράξεις έχει πολύ οργή μέσα του, η οποία είναι ατελής συσσωρευμένος θυμός απέναντι στους γονείς του.
Για ποιο λόγο; Γιατί ποτέ οι γονείς δεν έβαλαν όρια στο παιδί αυτό και ποτέ δεν ασχολήθηκαν συνειδητά μαζί του. Το παιδί το αντιλαμβάνεται αυτό και σε συνάρτηση με τις προσλαμβάνουσες που έχει, μετατρέπει τη βία σε μια ανεξέλεγκτη μανία.
Όταν ένα παιδί δίνει και δείχνει τόσο βία σημαίνει πως αισθάνεται πάρα πολύ μεγάλη οργή που ουσιαστικά έχει άλλους αποδέκτες, τους γονείς του δηλαδή, αλλά την προβάλλει όπου βρει, στην δημόσια περιουσία, στους συμμαθητές του, σε άλλους συνανθρώπους του, ακόμη και σε φίλους του και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα.
Το σύμπτωμα, η βία δηλαδή, που βγάζουν τα παιδιά έχει από κάτω της ένα «πηγάδι» και μάλιστα τεράστιο. Η βία είναι ριζωμένη βαθιά στο «πηγάδι» και όταν ανακαλύπτουμε οι γονείς τη βία στο παιδί μας ψάχνουμε πολύ «ψηλά» στο «πηγάδι» και όχι βαθιά.
Θα θέσω και ένα ρητορικό ερώτημα. Εμείς οι ενήλικες, οι μεγάλοι, δεν ήμαστε βίαιοι; Δεν χρειάζεται η βία να είναι πάντα ενεργητική, διότι είναι πολύ χειρότερη αν είναι παθητική. Για παράδειγμα, μπορεί η απόρριψη ενός γονέα να είναι επιθετική πράξη για το παιδί του, μπορεί η αδιαφορία ενός γονέα να είναι βίαιη πράξη απέναντι στα παιδιά του. Μπορεί επίσης με τις πολύ υψηλές επενδύσεις να είμαστε βίαιοι προς τα παιδιά μας. Μπορεί με τον ψευδή εαυτό μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης επίσης να ασκούμε βία στα παιδιά μας.
Στην τηλεόραση επίσης ακούμε σχεδόν καθημερινά βίαια γεγονότα και έχουμε εξοικειωθεί μ’ αυτά. Δεν μας ακουμπούν πλέον, βία συνεπώς είναι και το γεγονός ότι έχουμε εξοικειωθεί με τις πολύ σκληρές ειδήσεις.
Η Αιτωλοακαρνανία επαναλαμβάνω πως είναι μια μικρογραφία της χώρας μας. Ότι ζητήματα αντιμετωπίζουμε σε πανελλαδικό επίπεδο με τα παιδιά, τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουμε και στο νομό μας, αλλά δυστυχώς τα προβλήματα είναι πολλά. Παράλληλα όμως η Αιτωλοακαρνανία είναι πολύ δύσκολος νομός. Υπάρχουν δηλαδή κάποιες περιοχές που η ψυχοπαθολογία και η ψυχική διαταραχή είναι σε πολύ ανεβασμένα επίπεδα, διαθέτουμε επίσης ανεβασμένα επίπεδα αλκοόλ και έχουμε και λίγο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, τη στιγμή μάλιστα που έχουμε πολύ Πολιτισμό, αλλά και ελάχιστες συνιστώσες στην επικοινωνία μας. Αυτό συνεπώς επιδεινώνει μια κατάσταση που υπάρχει γενικότερα όμως σε όλη τη χώρα και όχι μόνο στην Αιτωλοακαρνανία».
Κώστας Χονδρός - Εφημερίδα «Συνείδηση»
Σοκ στην Πάτρα: Με νοητική αναπηρία η 16χρονη που φέρεται να βίασε ο 32χρονος
Νέες και ακόμη πιο σοκαριστικές διαστάσεις λαμβάνει η υπόθεση του φερόμενου βιασμού της 16χρονης κοπέλας από 32χρονο άνδρα στην Πάτρα την περασμένη Κυριακή.
06 Μάι 2025
Θέλετε να μαθαίνετε πρώτοι τα νέα του Αγρινίου και της Αιτωλοακαρνανίας;
