Μέσα σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης και υπό τους ήχους του «Αννούλα του χιονιά» στο πιάνο του Αποτεφρωτηρίου Ριτσώνας, η οικογένεια και φίλοι αποχαιρέτησαν την Άννα Κυριακού, το μεσημέρι της Τετάρτης λίγες ώρες μετά την εξόδιο ακολουθία.
Όπως είχε πει ο γιος της, Χρήστος Αποστολίδης, η αποτέφρωση ήταν η τελευταία επιθυμία της Άννας Κυριακού. «Ναι, ήταν δική της επιθυμία να αποτεφρωθεί, γιατί ήθελε να είναι βαζάκι και να κοιτάει τον Παρθενώνα» είχε πει σε συνέντευξή του.
Η Αννα Κυριακού γεννήθηκε στην Αθήνα στις 17 Ιανουαρίου 1929. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη Σχολή Σαρλ Ντιλέν στο Παρίσι. Εκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση σε εφηβική ηλικία στο Θέατρο ΡΕΞ με τον θίασο Μαρίκας Κοτοπούλη στο έργο «Κάρμεν». Επιστρέφοντας από το Παρίσι συνεργάστηκε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους με τους θιάσους των Ντίνου Ηλιόπουλου, Μίμη Φωτόπουλου και Αλέκου Αλεξανδράκη.
Το 1959 πρωταγωνίστησε στο «Πειραϊκό Θέατρο» του Δημήτρη Ροντήρη. Στη συνέχεια ακολούθησε μία μακρά περίοδος συνεργασίας με το Εθνικό Θέατρο, όπου συμμετείχε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους σε 34 έργα από το 1960 έως το 1981.
Σημαντική ήταν η εμφάνισή της και στον κινηματογράφο: «Ο μεθύστακας» (1950), «Τα τέσσερα σκαλοπάτια» (1951), «Η Αγνή του λιμανιού» (1952), «Να πεθερός να μάλαμα» (1959), «Ζητείται ψεύτης» (1961), «Αλέξης Ζορμπάς» (1964), «Ζητείται επειγόντως γαμπρός» (1971), «Safe Sex» (1999), «Το κλάμα βγήκε απ’ τον παράδεισο» (2001), «Οξυγόνο» (2003) κ.ά.
Ελαβε μέρος σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, από το «Εκείνος κι εκείνος», τη «Γειτονιά μας» και τον «Γιούγκερμαν» της δεκαετίας του 1970, έως τις «Τρεις Χάριτες» (1989-1992), όπου ενσάρκωσε τη θρυλική θεία Μπεμπέκα.
