Η Ερυθραία και το Αγρίνιο καλοκαίρι στην Αμφιλοχία το 1980

Ένα κείμενο του Μανώλη Περιβόλα μας μεταφέρει στο καλοκαίρι του 1980, όταν από την Ερυθραία και το Αγρίνιο ξεκινούσαν οι οικογένειες για την Αμφιλοχία, τα πρώτα μπάνια στην πλαζ τότε που ήταν η αρχή για τις καλοκαιρινές διακοπές...

Ένα κείμενο του Μανώλη Περιβόλα μας μεταφέρει στο καλοκαίρι του 1980, όταν από την Ερυθραία και το Αγρίνιο ξεκινούσαν οι οικογένειες για την Αμφιλοχία, τα πρώτα μπάνια στην πλαζ, που σήμαιναν την αρχή των καλοκαιρινών  διακοπών...

Με το καφέ Mercedes λεωφορείο 303 του κ. Αντρέα Κουθούρη...στην πλαζ Αμφιλοχίας αρχές του 1980...περιμέναμε...να ξεκινήσουν τα μπάνια μας...

Η μαμά με τάπερ κεφτεδάκια...ντομάτα...φέτα...κ ψωμί...

Και είχε εκεί καλαμάκια σουβλάκια με πατάτες τηγανιτές...στην Πλαζ...

Πότε στην ζωή μου δεν θα ξαναφάω τόσο νόστιμο φαγητό...

Ούτε θα ξαναδώ τέτοια θάλασσα...

Με τις αδερφές μου...τον μπαμπά μου ...και τους φίλους μας...

3,4 ώρες ήταν όλες όλες...

Καμία 10 άρια μπάνια μετρημένα ίσως κ λιγότερα...γρήγορα γρήγορα να προλάβουμε...

Και κάθε καλοκαίρι τα παιδικά μας χρόνια αυτά ηταν...η θάλασσα της Αμφιλοχίας..

...και τώρα γυρίζουμε τον κόσμο...κ κοιτάμε...κ απορρίπτουμε...κ δεν είναι ωραία η θάλασσα...η διαμονή...το φαγητό...

Και χθες στην αγκαλιά της Νατάσας κ του Πάνου θυμήθηκα την Ερυθραία κ τα παιδικά μας χρόνια....

Καμιά θάλασσα δεν είναι σαν της Αμφιλοχίας ...γιατί ήταν η πρώτη...

...και καμία νοστιμιά φαγητού καλύτερη απ αυτό το γρήγορο της παραλίας που εφτιαχνε πρωι πρωι η μαμά......που ή γεύση του είναι ακόμα στον ουρανίσκο μας...

...όσες θάλασσες κ να γνωρίσεις...όπου κ να ταξιδέψεις...όπου κ να φας...

Αυτή την ανάμνηση δεν θα την ξεπεράσει ποτέ κανένας τόπος...

Άνθρωπε...γίνομαι υπερβολικός ίσως...

Αν θες να σε κεράσω ένα ούζο κ να με κοιτάς όταν στα περιγράφω...θα καταλάβεις...

Δεν είναι υπερβολή...

...μην ψάχνεις τα μεγάλα φαντάσματα....η ομορφιά είναι παντού...κ την ομορφιά δεν την κάνουν τα μάτια...

Την κάνει η καρδιά...

Η καρδιά ομορφαίνει την πλάση όλη...

Τα μάτια βλέπουν έως ενός σημείου...

Μανώλης Περιβόλας 

Ετικέτες: Επικαιρότητα