Το πρότυπο και η αξία του

Η πανεπιστημιακός Μαρίζα Φουντοπούλου μίλησε στο Αγρίνιο για το πρότυπο και την αξία του Το απόγευμα της Δευτέρας πραγματοποιήθηκε στο Αγρίνιο, στην αίθουσα του δημοτικού…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Η πανεπιστημιακός Μαρίζα Φουντοπούλου μίλησε στο Αγρίνιο για το πρότυπο και την αξία του

Το απόγευμα της Δευτέρας πραγματοποιήθηκε στο Αγρίνιο, στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου εκδήλωση στην οποία η Καθηγήτρια του τμήματος Φ.Π.Ψ. του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κα Μαρίζα Φουντοπούλου ανέπτυξε το θέμα «Η αξία του προτύπου ως συντελεστής προόδου και πνευματικής καλλιέργειας των νέων».

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από το Γραφείο Σχολικών Συμβούλων της Δ/θμιας Εκπαίδευσης Αγρινίου και τον σχολικό σύμβουλο κ. Α. Βετσόπουλο, καθώς επίσης και από τον δήμο Αγρινίου και την αντιδήμαρχο κα Μ. Παπαγεωργίου.

Επί της ουσίας, κατά την κα Φουντοπούλου, πρότυπο μπορούν να αποτελέσουν όλα τα ερεθίσματα που έχει ο άνθρωπος. Το πρότυπο αποτελεί κίνητρο και πηγή της συμπεριφοράς από τα πρώτα παιδιά χρόνια, ενώ βάσει των προτύπων εξαρτάται η πορεία του εκάστοτε ανθρώπου, καθώς επίσης και η τοποθέτησή του, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και στο κοινωνικό πλαίσιο. Στη σύγχρονη εποχή, που θεωρείται εποχή αναπροσανατολισμού για την κοινωνία, τα πρότυπα έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα, γιατί αναδεικνύουν ή καταδεικνύουν τον ίδιο τον προσανατολισμό της κοινωνίας.

Ανάλογα δηλαδή με τα πρότυπα που επιλέγει η κοινωνία να προβάλει, δείχνει και το ποια είναι. «Ένα πρότυπο γεννιέται πολύ δύσκολα και πολύ εύκολα. Γεννιέται εύκολα αν το περιβάλλον, μέσα στο οποίο εντάσσεται, λειτουργεί και κινείται ο άνθρωπος, είναι υγιές και πλούσιο σε ερεθίσματα. Μπορεί όμως να γεννηθεί δύσκολα ή να οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα, αν το περιβάλλον δεν ευνοήσει την δημιουργία υγειών προτύπων. Η πρώτη πηγή προτύπων είναι η οικογένεια και ακολουθούν οι φίλοι και το κοινωνικό περιβάλλον, το σχολείο και το επιμέρους περιβάλλον που εντασσόμαστε κατά την διάρκεια της ζωής μας», είπε η κα Φουντοπούλου, η οποία μίλησε και για τον «άξονα» τηλεοράσεως και σχολείου. Η τηλεόραση βεβαίως και λειτουργεί ως πρότυπο, ενώ το σχολείο με την τηλεόραση μπορούν να συμβαδίσουν. Πρέπει να λειτουργήσουν και να λειτουργούν γενικότερα αλληλοκαλυπτόμενα οι δύο φορείς αντλώντας τα υγιή στοιχεία, χωρίς όμως να συμβαίνει αυτό, συνεπώς προκύπτει η σύγκρουση η οποία οφείλεται σε ενδεχόμενα συμφέροντα.

Πρότυπα για ένα νεαρό άτομο, κατά την κα Φουντοπούλου, μπορεί να αποτελέσει ένα γνωστό πρόσωπο, αλλά και πρωτίστως ένα δικό του πρόσωπο. Οι γονείς για να το μεταδώσουν στο παιδί πρέπει να πράττουν και να λειτουργούν. «Τα παιδιά είναι εικόνα μας. Ένα παιδί αγενές προέρχεται από αγενές περιβάλλον, ένα παιδί που σε περιβαλλοντικά θέματα έχει ευαισθησία, έχει γιατί μεγαλώνει σε τέτοιο περιβάλλον. Τα πάντα λειτουργούν ως πρότυπο για τα παιδιά. Αν ο γονιός το ξέρει προσέχει το πώς κινείται και πώς βοηθάει το παιδί να επεξεργάζεται τα πρότυπα. Η επεξεργασία αρχίζει από τις πρώτες μέρες ζωής ενός ανθρώπου. Η διαφορά είναι ότι η επεξεργασία είναι άκριτη και μιμητική, ενώ από κάποια ηλικία και μετά από την ηλικία των δέκα και ύστερα, αρχίζει η κριτική σκέψη και το παιδί κρίνει, επιλέγει και απορρίπτει».

Στην εκδήλωση εκτός από απλούς πολίτες βρέθηκαν σχολικοί σύμβουλοι και ο προϊστάμενος της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αιτωλ/νίας, ενώ πριν τον Πανεπιστημιακό απηύθυναν χαιρετισμό  ο κ. Βετσόπουλος και η αντιδήμαρχος κα Παπαγεωργίου.

Κων/νος Χονδρός