Όποιος έχει μυαλό, ας σκέφτεται

ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΟΣΟ ΠΟΤΕ  το θέμα που θα ήθελα να σχολιάσω σήμερα. Διότι πολλοί φίλαθλοι κι άνθρωποι του ποδοσφαίρου απορούν που το «σύστημα» απλώνει τα πλοκάμια…

ntaoulas-dimitris
ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΟΣΟ ΠΟΤΕ  το θέμα που θα ήθελα να σχολιάσω σήμερα. Διότι πολλοί φίλαθλοι κι άνθρωποι του ποδοσφαίρου απορούν που το «σύστημα» απλώνει τα πλοκάμια του βαθιά και στα Ερασιτεχνικά πρωταθλήματα, με τους κατάλληλους ελεγχόμενους ανθρώπους σε κατάλληλες θέσεις. Τι ερώτημα είναι: Ποιος ο λόγος να νοιάζονται  τι θα γίνει με την ομάδα σε κάθε χωριουδάκι; Τα συμφέροντα βρίσκονται στην Σούπερ Λιγκ, άντε και στην Β΄Εθνική.
Ο ΕΘΙΣΜΟΣ στο παρα- ποδόσφαιρο είναι σαφώς μια αιτία, μα δεν αποτελεί τη βασική. Για ένα πρωτάθλημα Σούπερ Λιγκ άκρως ελεγχόμενο χρειάζονται πολλές ομάδες της Κατηγορίας κι αν είναι δυνατόν όλες. Τότε μπορεί  κανείς  να «φτιάξει»  τα πάντα και να ωφεληθεί απ’ τα πάντα. Για να το εξασφαλίσει αυτό στο μέγιστο βαθμό πρέπει  να ελέγχει και ποιες ομάδες θ’  ανέβουν απ’  την Β΄Εθνική, στην οποία χρειάζεται υποταγμένες ομάδες που θα αβαντάρουν τις επιθυμητές στην Σούπερ Λιγκ. Άρα το ποιοι θα παίζουν στην Β΄Εθνική έχει σχέση με τα πρωταθλήματα της Γ΄Εθνικής, στην οποία με τη σειρά τους χρειάζονται ομάδες απ’ τα Ερασιτεχνικά για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
ΕΤΣΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ εδώ και πολλά χρόνια. Και φυσικά ελεγχόμενα πρωταθλήματα χωρίς δέσμιους κι υποταγμένους διαιτητές είναι πολύ δύσκολο να υπάρξουν. Εμείς στην Αιτωλοακαρνανία δεν το νιώσαμε στο «πετσί» μας παλιότερα, σε αντίθεση με τις περισσότερες Ενώσεις. Για το σήμερα εγώ δεν θα πω τίποτα. Τα ξέρει καλύτερα ο καθένας μόνος του, στοιχειώδες μυαλό έχουμε (θέλω να πιστεύω) άπαντες. Πάντως το υπάρχον «σύστημα» συνεχίζει να επιδιώκει αυτή την τακτική του και η απέναντι πλευρά κάνει το ίδιο ακριβώς, όπου μπορεί. Το κάνει για να εξασθενίσει το υπάρχον «σύστημα», ή για να κτίσει δική της αυτοκρατορία; Το μέλλον θα δείξει...
ΣΤΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΣΝΑ, πάντως,  δεν είχαμε στο παρελθόν  «παρατράγουδα»  που να δείχνουν πως υπάρχει μεθόδευση και «χρισμένοι» απ’  το καλοκαίρι πρωταθλητές, όπως σ’ άλλες Ενώσεις. Και το χρωστάμε κατά πολύ – αν όχι απόλυτα- στο γεγονός ότι η διαιτησία δεν ήταν ελεγχόμενη. Υπήρχε ένας άνθρωπος- εμπόδιο σε τέτοια σχέδια. Έντιμος αλλά και θαρραλέος που τα έβαζε με όποιον χρειάζονταν. Υπερβολικός (;), ίσως και απότομος  (;), ενίοτε με ελιγμούς τακτικής (;)  αλλά τα «θηρία»  της  εποχής του έβγαιναν μόνιμα ηττημένα. Υπήρχαν και τότε απεσταλμένοι της «παράγκας» για να ελέγξουν την Αιτωλοακαρνανία. Δεν τα κατάφερναν διότι ένας  Δημήτρης Ντάουλας γίνονταν απροσπέλαστο τείχος αποφασισμένο  να πέσει παρά να παραδοθεί. Ακόμα και οι «κερκόπορτες» ασφαλίζονταν έγκαιρα.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΟΥΝ   ότι το έκανε για την υστεροφημία του, μα και στο χώρο της εργασίας του  - που δεν είχε προβολή όπως  το ποδόσφαιρο- με τον ίδιο τρόπο έχει λειτουργήσει κι αν θυμάστε δεν έκανε πίσω ούτε σε απειλές κατά της ζωής του. Κάποιοι του καταλογίζουν αρχομανία, αλλά ποιος ο ασφαλέστερος τρόπος   για τις «καρέκλες» από το να υποκύψεις  και να ενταχθείς στο σύστημα; Μα ακόμα κι αν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα όλα αυτά, που του καταλογίζουν,  η υπηρεσία που έχει προσφέρει στο ποδόσφαιρο της Αιτωλοακαρνανίας είναι αναντικατάστατη.
ΜΗ  ΝΟΜΙΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ  ότι αυτά τα γράφω επειδή ο Δημήτρης Ντάουλας έχει δείξει την διάθεση ν’ ασχοληθεί με τα κοινά της ΕΠΣΝΑ. Πραγματικά δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνε το ίδιο καλά τώρα,  που οι «παράγκες» πέρασαν σε… επιστημονικές μεθόδους.  Τα γράφω για να ευαισθητοποιηθούν και ν’  αφυπνιστούν όσοι σήμερα άρχουν στο ποδόσφαιρο. Διότι όσα αναφέρω σήμερα για τον Δ. Ντάουλα είναι πλέον ιστορία κι ας ξέρουν οι σύγχρονοι «διαχειριστές»  του ποδοσφαίρου  πως σε λίγα χρόνια θα απασχολήσει και η δική τους δράση την ιστορία…