Στα γήπεδα η μπάλα… αναστενάζει

Συχνά γίνεται πολλή συζήτηση για τα γήπεδα της Αιτωολοακαρνανίας και την τροχοπέδη που προκαλούν στην βελτίωση του ποδοσφαίρου λόγω της κακής τους κατάστασης. Η αλήθεια…

Συχνά γίνεται πολλή συζήτηση για τα γήπεδα της Αιτωολοακαρνανίας και την τροχοπέδη που προκαλούν στην βελτίωση του ποδοσφαίρου λόγω της κακής τους κατάστασης. Η αλήθεια είναι πως η πραγματικότητα επιβεβαιώνει κατά πολύ αυτόν τον ισχυρισμό και η καταγραφή είναι μάλλον πολύ δυσάρεστη. Όσον αφορά το τερέν των γηπέδων ο  Νομός διαθέτει  για το Ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο περίπου τα 36 (πολύ πιο πάνω από τα μισά)  ξερά (αλλού τα λένε και… νταμάρια), 9 με πλαστικό χλοοτάπητα και 20 με φυσικό χλοοτάπητα (φωτο της Παραβόλας), όπου συχνά το πρόβλημα γίνεται εντονότερο απ’ τα ξερά. Υπάρχουν γήπεδα και ειδικά αυτά με τον πλαστικό χλοοτάπητα ή τα ξερά, που φιλοξενούν πάνω από μία ομάδα. Πέρα από το υλικό του αγωνιστικού χώρου,  σε κάποιες περιπτώσεις καταγράφονται προβλήματα στα αποδυτήρια  παικτών και διαιτητών, στον περιβάλλοντα χώρο όπως και στην καθαριότητα, επίσης στην περίφραξη. Αλλά το μείζον είναι οι αγωνιστικοί χώροι…

Κι αν οι ομάδες βολεύονται με την χρησιμοποίηση άλλων γηπέδων για τους αγώνες, δεν μπορεί να αγνοηθεί ότι η ανάπτυξη του αθλητή και του αθλητισμού έρχεται με την προπόνηση. Οπότε το που προπονείται μια ομάδα έχει την ίδια και μεγαλύτερη σημασία. Ειδικά όταν πρόκειται για παιδικές ηλικίες, που νεαροί  ποδοσφαιριστές στα 12-15 χρόνια τους παίζουν ποδόσφαιρο σε «νταμάρια», ή «βάλτους» κι έτσι προσδοκάται να καλλιεργηθεί το ταλέντο τους και να έλξει το ποδόσφαιρο  παιδιά, ή έφηβους. Αδύνατον!!!